Met een oppervlakte van 67 vierkante km is Rarotonga al niet groot, maar Aitutaki is helemaal een speelgoedeilandje: ruim 18 km2, in een langwerpige vorm van 2 bij 9 km. Het eiland wordt aan de oost- en zuidkant omgeven door een lagune van het felste turquoise dat je ooit in een zee gezien hebt. Zonnetje en blauwe lucht er boven en je hebt een plaatje van het soort dat je in heeeeeeeeeeeele dure reisbrochures tegenkomt. Wat ze er in dat soort brochures nooit bijzetten is dat er wel erg veel muggen zijn, en dat je vanwege het koraalrif dat het hele eiland omgeeft en de mangrovebossen, eigenlijk bijna nergens normaal kunt zwemmen. Maar het ziet er hier fantastisch mooi uit… en het is lekker weer, en het “binnenland” bestaat uit glooiende groene heuvels met hier en daar een rotsje, en hoewel Lonely Planet zegt dat Aitutaki 1800 inwoners heeft, is het zo rustig dat het er niet meer dan 180 lijken te zijn. Al met al is het een ideale plek om 10 dagen lang ‘huisje’ te spelen, zoals we nu aan het doen zijn.
We hebben een vrij ruime bungalow direct aan het strand, met een groot terras, een keuken en twee slaapkamers. De ´landlady´ is 81 jaar oud maar ziet er uit als 70, en heeft een grote tuin vol bananen en papaya´s die we van haar krijgen wanneer we maar willen. Omdat er geen openbaar vervoer is hadden we twee fietsen gehuurd om ons te verplaatsen, maar na drie dagen ploeteren in de brandende zon hebben we de twee fietsen omgeruild voor een scooter. We zijn natuurlijk wel met vakantie! En de fietsen waren alleen verkrijgbaar in twee smaken: zonder remmen of met een rem die ook aanliep als je juist vooruit wilde komen. Er zijn een paar winkeltjes op het eiland, maar zeker niet iets wat je een supermarkt kunt noemen. Eten koken is dan ook best een uitdaging: er zijn weinig verse groenten en vlees is alleen bevroren in 2 kilo-verpakkingen verkrijgbaar. Pasta met gehakt en tomatensaus uit blik, met een vers uitje en een paprika er door voor de vitaminen is ongeveer ons culinaire hoogtepunt hier. Maar de Nieuw-Zeelandse heritage zorgt er wel voor dat er fatsoenlijke wijn te krijgen is, dus wij zijn al lang blij.
We zijn inmiddels op de helft van ons verblijf hier en we hebben nog een paar activiteiten ´bewaard´ voor de komende dagen: een klim naar de hoogste heuvel voor het uitzicht (125 meter, tjongejonge!) en een boottocht door de lagune om bij een paar van de onbewoonde eilandjes die er in liggen te gaan snorkelen. Ook gaan we nog een dagje duiken. Dat hebben we de afgelopen twee dagen ook gedaan en is wel aardig. De duikshop is bij het huis van de eigenaar, je wordt opgehaald door zijn vrouw en afgeleid door zijn kleine dochtertje, een ultrabijdehand ding van een jaar of vier. De duiken zelf zijn aan de koude kant (een keer zelfs maar 24 graden volgens mijn computer!) maar wel leuk, met rifhaaien, schildpadden en adelaarsroggen. Ik kan er best aan wennen, dat eilandleven!
