In onze naïviteit hadden we ook bedacht dat 1e kerstdag wel een lekker rustige en dus prima dag zou zijn om een uitstapje te maken. De rondleidingen bij de tempels van Mayura Park en Pura Lingsar waren leuk maar bij het Narmada water park bleek het al een stuk drukker. Bij de Stokel en Kelambu watervallen was het simpelweg teringdruk. Kennelijk is 1e kerstdag ook een nationale vrije dag en dus een goed moment om met z’n allen naar een waterval te gaan. Dat betekent dat je het uitzicht moet delen en een foto zonder mensen in beeld er gewoonweg niet inzit. Het blijft wel erg leuk om te kijken hoe anderen zich vermaken op zo’n dagje uit. En als een van de weinige toeristen tussen alle locals krijg je genoeg aandacht.
Ons huis bevond zich in de buurt van Senggigi, een badplaatsje een beetje aan de noord-west kant van Lombok. Dat is overzichtelijk en behoorlijk gemoedelijk. Zeker als je het vergelijkt met de badplaats Kuta Lombok in het zuiden. Er valt daar minder regen (behalve toen wij er waren) en de stranden zijn er erg mooi. Maar het is ook veel toeristischer. Al was het alleen maar omdat het nieuwe internationale vliegveld er dichtbij is en er directe vluchten vanuit o.a. Perth aankomen. We vonden het toch de moeite waard om dat met een dagtrip te bezoeken. Het was meteen een goede aanleiding om even op bezoek te gaan bij het prachtige, net geopende surf resort LMBK Surf Camp van een collega van Annemieke. En zo hebben we, ondanks dat we het behoorlijk rustig aan hebben gedaan, toch nog wat van het eiland gezien.Toen we 2 jaar geleden oud en nieuw vierden met onze blote voeten op het strand van de Copa Cabana in Rio de Janeiro zeiden we tegen elkaar: dit moet wel de gaafste plek ter wereld zijn om het nieuwe jaar in te luiden. Het vuurwerk, de sfeer, de muziek en lekker op het strand feesten met een miljoen andere mensen. En nog gratis ook! Daar kan niks aan tippen. Of misschien… Sydney?
Er is maar één manier om daar achter te komen, zeiden we tegen elkaar, door het een keer mee te maken. Het is dan ook geen toeval dat we vlak voor oud en nieuw vanuit Lombok zijn doorgereisd naar Sydney, Australië.
We zijn in Sydney neergestreken in een heerlijk huis in de woonwijk Neutral Bay, aan de noordkant van de stad maar nog steeds op loopafstand van de beroemde Harbour Bridge. Daar wordt het jaarlijkse vuurwerk afgestoken dus daar wil je op z’n minst bij in de buurt zijn. Dat alle goede plekken niet gratis zijn (oftewel serieus duur), hadden we allang door. We hadden daarom al een aantal maanden geleden kaartjes geregeld voor Harbour Party, een oud en nieuw feest in het beroemde Luna Park, een pretpark dat aan de voet van de brug ligt. Luxe-kinderen die we zijn (YOLO!), hadden we ook maar meteen VIP kaarten genomen zodat niet alleen de drankjes en hapjes inbegrepen waren maar we ook exclusief toegang kregen tot de beste plaatsen aan het water om het vuurwerk te bekijken. En dat viel niet tegen. We hadden een geweldige avond, afgesloten met een leuk feest, waarna we gewoon naar huis konden lopen.
Op de vraag wat nou de beste plek is om oud en nieuw te vieren, weten we het antwoord nog niet. Rio en Sydney, ze hebben allebei voor- en nadelen. Misschien moeten we het voor de zekerheid nog een keer overdoen?
Of misschien toch maar niet. De discussie over het wel of niet afsteken van vuurwerk heeft hier een serieuze toon: een groot deel van het land staat in brand als gevolg van de bush fires. En dat is weer het gevolg van klimaatverandering. Waarom zou je zoveel geld uitgeven aan een vuurwerkshow terwijl slechts tientallen kilometers verderop brandweerlieden hun leven wagen en een kansloze strijd tegen het vuur voeren? De uitgaven voor de show waren al gedaan, alles was al georganiseerd en er was geen gevaar dus was het nu zinloos om de show af te blazen. Als dat wel was gebeurd, hadden we dat begrepen en gerespecteerd. Jammer voor ons maar er zijn belangrijker dingen. We hebben geen idee hoe de discussie verder zal gaan en of dit zal leiden tot het afschaffen van de vuurwerkshow maar het laatste woord hierover is nog niet gezegd.