China – Beijing

Op onze eerste volledige dag in Beijing regende het – surprise, surprise – en was het zo verschrikkelijk grauw en grijs dat we de bekende attracties eigenlijk niet wilden bezoeken, omdat we dan alleen maar egaal grijze plaatjes zouden kunnen schieten. Dus hebben we een heel eind door de stad gewandeld en een tijdje rondgehangen in het winkelgebied, en het verder rustig aan gedaan. ’s Avonds wilden we wat gaan drinken en daarna eten, maar de straat met tientallen restaurants waar we de dag er voor met de taxi langs waren gekomen bleek precies dat te zijn – alleen maar restaurants, geen bar met een fatsoenlijk drankmenu te bekennen. De drankjes schoten er dus bij in.

De zondag er na was het weer een heel stuk beter, al denken we niet dat de inwoners van Beijing ooit een zonnetje in een blauwe lucht hebben gezien – er hangt een permanente (smog?) waas boven de stad. Maar de dag was mooi genoeg om de muur te gaan bezoeken. Doorgewinterde Chinatoeristen die we inmiddels zijn, deden we dat natuurlijk niet met een georganiseerde toer maar met het gewone OV. Als je de juiste bus weet te vinden zit je tussen alleen maar Chinezen, en reis je voor ongeveer een euro per persoon de 60 kilometer naar je attractie. En als je op de juiste plek belandt, is het toch een beetje een overwinning… de muur bij Badaling is weliswaar heel erg druk en toeristisch, maar als je een eindje gaat lopen, vooral naar de zuidkant, valt het reuze mee en heb je prachtige uitzichten. Omdat ze de muur over de toppen van de heuvels hebben aangelegd, is het wel een hele klim! Ben benieuwd hoe lang het duurt voor ze er roltrapjes in gaan aanleggen. Eenmaal terug in de stad gingen we nog even naar het Jing Shan park, omdat daar een heuvel staat van waar je een mooi uitzicht over de verboden stad zou hebben. Dat was ook zo, maar wat nog veel leuker was, was dat er overal groepjes mensen aan het zingen waren, soms begeleid door instrumenten. In totaal waren echt honderden mensen muziek aan het maken! Dat was zo’n verrassing en zo leuk om te zien, je werd er gewoon helemaal blij van. We hebben er een filmpje van gemaakt, dus klik even verder naar het commentaar bij dit artikel om het te bekijken. Speaking of which: we zijn een beetje teleurgesteld in onze familie en in iets mindere mate vrienden, omdat er maar zo weinig op onze blog posts wordt gereageerd… laat van je horen!

’s Avonds waren we een beetje laat met eten, maar we ontdekten vlak bij het hotel een paar supercute straatjes, aan het water, met een hele trits horeca. Bleken het allemaal bars te zijn, geen restaurant te bekennen! Uiteindelijk wel iets te eten gevonden, dus nu weten we voortaan precies waar we voor wat moeten zijn.

Gisteren zijn we naar het Tiananmenplein geweest en de verboden stad. Het eerste is verschrikkelijk groot en lelijk, want in communistische bouwstijl, het tweede is verschrikkelijk groot en prachtig. Zeer de moeite waard, dus nu moet ik ook The Last Emperor eindelijk maar eens een keer helemaal bekijken… weet iemand waar we die kunnen downloaden? 😉

Vandaag hadden we een zeer ambitieus plan om per fiets een groot aantal bezienswaardigheden af te rijden waar we nog niet waren geweest. We hebben ongeveer de helft gehaald. Het is ontzettend leuk om in Beijing te fietsen. Er zijn veel fietspaden en ze zijn twee a drie keer zo breed als thuis, maar er stoppen wel bussen op en als het moet – en het moet kennelijk vaak – rijden er ook auto’s overheen. Helaas liep een groot deel van onze route langs de ringwegen om de stad en omdat fietsers, net als voetgangers, fair game zijn, is het vooral als je iets moet oversteken erg eng. Tja, wie kijkt er op een fietsertje meer of minder als je 1,3 miljard inwoners hebt? Naast het landhuis en de tuinen van prins Gong zijn we ook naar de Beijing Zoo geweest. Niet veel bijzonders, behalve dan dat ze vorige maand 8 panda’s uit het westen hebben gehaald die nu in een nieuw ‘Olympisch’ verblijf te zien zijn. Schattig! Ik vind ze bijna net zo leuk als koalas. Als de ergste aardbevingsperikelen over zijn moeten we zeker een keer naar Sichuan om ze in een meer natuurlijke omgeving te gaan bekijken. Met behulp van een kaart in het Chinees zijn we vervolgens naar het nieuwe Olympisch stadion gefietst, het vogelnest. Ziet er mooi en af uit, ze zijn nu nieuwe plantjes aan het zetten in de omliggende straten dus dat lijkt wel goed te komen. Omdat het inmiddels al een tijdje regende en het al tegen vijven liep, hebben we de rest van onze plannen maar laten zitten. Oh well, hebben we tenminste een paar redenen om terug te komen.

Behalve alle geweldige dingen die in China te zien zijn en die we meemaken, hebben we ons de afgelopen anderhalve week ook enorm vermaakt met het vreselijk kromme Engels dat je overal tegenkomt. Het lijkt wel alsof niemand hier een correcte Engelse zin kan formuleren… Een paar voorbeelden:

• If you want to stay health, runs! (om de joggingpaden in Guangzhou te promoten)
• Prove the pullulation of love together with the time (op een fotozaak waar vooral kinderfoto’s hingen. Ik moet ze wel nageven: het woord pullulation bestaat echt! Weer wat geleerd)
• Don’t Call in Thunder Storm Day (op afvalbakken op de muur)
• Health unexploded beef (op een menukaart. Dat moest ik wel bestellen natuurlijk… bleek een soort enorm peperig gehakt te zijn)

Anyway. Mijn Chinees is een stuk beroerder dan hun Engels, dat is zeker! Morgenochtend vliegen we naar Shanghai (ik weet het… maar vliegen is hier zo goedkoop en het gaat een stuk sneller dan met de trein!) waar we voor de laatste 6 dagen van ons verblijf in China een hotelletje geboekt hebben.