“Harajuku Girls you got the wicked style. I like the way that you are, I am your biggest fan.” dat zingt Gwen Stefani in de song die handig getiteld is: “Harajuku Girls”. Het gaat over Cosplay-zoku, eigenlijk verkleedgroepjes van tienermeisjes die in het weekend bijeenkomen op de Harajuku Jingu-bashi brug in Tokyo, uitgedost als goths, kimono punks, Edwardianas of cartoon verpleegstertjes. Het verhaal gaat dat het meisjes zijn die op school gepest worden en in het verkleden een uitlaatklep vinden. Het is een wereldberoemd fenomeen dat we zelf even moesten zien (en vastleggen). Het was erg grappig en het deed me erg denken aan de punk en new-wave tijdperken tijdens de tachtiger jaren maar dan met een zeer eigentijdse ’touch’; het voelde soms net alsof ik weer eens in Second Life rondliep, het beroemde (en beruchte) digitale sociale netwerk met z’n virtuele 3d wereld. Het toont ook hoe belangrijk de wereld van manga (Japanse strips) en anime (Japanse tekenfilms) is in de Japanse samenleving. Waar anders kunnen tieners zich verkleden als hun favoriete stripheld en mannen van alle leeftijden hun favoriete stripboekjes lezen terwijl ze in de metro op weg zijn naar hun werk?
We hebben eigenlijk best veel tijd doorgebracht in die metro om Tokyo’s belangrijkste attracties te bezoeken: het Senso-ji tempelcomplex, de Tokyo vismarkt, Kabukicho, Roppongi en het Keizerlijk paleis en tuinen. Maar, omdat de stad ook ‘nerd’-paradijs is, ook de immense electronica- en camerawarenhuizen. We wilden natuurlijk niet de World Heritage sites van Nikko missen dus hebben we de 2 uur durende treinreis naar dit plaatsje ten noorden van Tokyo gemaakt. De fantastische tempels en Shinto-altaren waren allemaal, ondanks het vochtige en warme weer, erg mooi maar ik moet toegeven dat ik inmiddels m’n tempel- en altarenlimiet wel heb bereikt. We hebben er een hoop gezien en ze beginnen op elkaar te lijken…
Tokyo is ook vestigingsplaats van een van de succesvolste Disneyparken ter wereld. Je hebt er niet alleen een Disney Land maar ook een Disney Sea, waarvan er maar één bestaat. Miek is een grote fan van Disneyparken en soms denk ik dat het de enige reden is dat we ueberhaupt naar Japan zijn afgereisd. We moesten dus wel gaan.. Maandagmorgen, onze laatste hele dag in Japan, bleek een erg goede dag om te gaan; het was relatief rustig en we hoefden voor geen enkele attractie lang te wachten. Een pretpark is een pretpark en dat geldt voor dit park eigenlijk ook. Het zag er wel erg spectaculair uit en het blijft verbazingwekkend hoeveel aandacht ze aan de allerkleinste details besteden.
Gisteren hebben we de Shinkansen terug naar Kansai Airport bij Osaka genomen om naar Shanghai en van daar naar Hong Kong terug te vliegen. De 2 vluchten waren met 2 verschillende maatschappijen wat er op neerkwam dat we onze bagage opnieuw in Shanghai moesten inchecken en dus feitelijk opnieuw het land in moesten. Onze visa’s waren al verlopen dus we waren best een beetje nerveus toen we op de douanebeambte afstapten. Met een grote glimlach werd er een speciaal stempel in onze paspoorten gezet en werden we prompt doorgelaten. Dat is pas goede service. Iets waar de Amerikaanse douanebeambten nog wat van kunnen leren. 🙂
Na een nacht in één van de grotere hotels vlakbij Hong Kong’s Chek Lap Kok vliegveld vlogen we vanochtend naar Ho Chi Minh City (vaak nog Saigon genoemd). We zullen een paar weekjes in Vietnam blijven voordat we naar Bangkok afreizen alwaar we mijn moeder zullen treffen… (snif)
 |
 |
 |
