De dag na de bomaanslag waren alle winkels en alle attracties in Jaipur gesloten, en de hele oude ommuurde stad was gesloten voor verkeer. Je leest bijna elke dag wel iets in de krant over bomaanslagen, maar als ze plaatsvinden op plaatsen waar je een paar uur voordien nog rondliep, zijn ze toch wel een stuk zorgwekkender. Hypocriet misschien, maar het raakte ons toch meer dan anders. Omdat we toch nergens heen konden hadden we tijd om online wat reisinformatie op te zoeken, en we hebben zelfs wat hotels en onze vlucht naar Nepal geboekt. We zijn even snel naar het station gereden om een treinkaartje te kopen, en de rest van de tijd hebben we op het leuk versierde dakterras van het hotel doorgebracht. Van daaraf hadden we een mooi uitzicht op de eerste zandstorm die we ooit hebben meegemaakt. Heel interessant om in korte tijd de lucht helemaal bruin zien te worden, maar voor lensdragers niet echt grappig, zoals Erwin uitvond. Ook de volgende dag waren de oude stad en de bezienswaardigheden daar nog gesloten, maar we konden wel naar een ‘apentempel’ aan de rand van de stad – die helaas niet echt de moeite waard was, bleek toen we er waren.
Later die dag namen we de trein naar het dichtstbijzijnde station voor het Ranthambhore National Park, waar we tijgers hoopten te gaan zien. Helaas waren alle airconditioned plaatsen al vergeven toen wij onze kaartjes gingen halen, dus de rit was niet echt comfortabel. We denken dat alle goede plaatsen verkocht waren aan een uiteenlopende reeks verkopers en bedelaars, want de trein zat er helemaal vol mee. Maar we hadden in ieder geval gegarandeerde, genummerde plaatsen en bij de NS moet je nog maar afwachten of je kunt zitten, dus in dat opzicht scoort Indian Railways beter. Het hotel in Sawai Madhopur was best heel aardig en de manager had twee safaritochten per jeep geregeld voor de volgende dag (in plaats van in grote bussen, die natuurlijk minder leuk zijn), dus de dag eindigde goed.
Gisteren werden we om half zeven opgepikt voor onze eerste safari. Omdat het in India nu het einde is van het droge seizoen was het park ook droog en voornamelijk geel/bruin, maar hier en daar had je wel mooie vergezichten. We zagen gevlekte herten, sambaherten, antilopen, aapjes, grondeekhoorns en heel veel vogels… maar geen tijgers. Teleurstelling! Toen we hoorden dat ook geen van de andere auto’s tijgers hadden gezien, voelden we ons iets beter. ’s Middags hadden we meer geluk. Na ongeveer twee uur rijden door het park met nergens een tijger te zien, vonden we er twee die in een grot lagen te slapen. Twee zusjes, zo werd ons verteld, van twee jaar oud dus eigenlijk nog welpen, maar wij vonden ze behoorlijk groot. Nadat we een tijdje hadden staan kijken werd er eentje wakker, en die ging aan de wandel. Er stonden inmiddels al een paar jeeps te kijken, en de tijger kwam echt heel dicht langs sommige van die auto’s! Na een paar minuten werd ook de andere tijgerin wakker en ging de eerste achterna. Daarna hebben we een tijd lang of de ene, of de andere van heel dichtbij kunnen volgen, echt supergaaf. Zie de foto’s in onze gallery!
