Chili & familie

Het grote voordeel van een jaar op reis zijn is dat je alle nieuwe films mist, zodat het inflight entertainment-systeem op een lange vlucht ineens mega interessant wordt. Dankzij LAN (Tahiti – Paaseiland en Paaseiland – Santiago) hebben we inmiddels in ieder geval Wall-e gezien, en Erwin de laatste Batman en ik Mamma Mia. Dwz: van die laatste films hebben we allebei het einde niet gezien, omdat het entertaintment-systeem ermee ophield… dat was een beetje jammer. Nou ja, we hebben vast nog wel eens een lange vlucht.

Op Paaseiland of Rapa Nui hebben we twee keer een auto gehuurd om de moai te bekijken – we hadden de eerste dag al wel alle rechtopstaande beelden gezien, maar niet allemaal met geweldig mooi licht. De tweede dag hebben we daarom een aantal plaatsen opnieuw bezocht maar in een heel andere volgorde. Omdat het lekker zonnig was hebben we een flink aantal extra mooie foto’s kunnen maken. Het blijft een heel bijzondere plek, Paaseiland. Vooral de steengroeve waar nog een kleine 400 beelden staan en liggen in verschillende stadia van gereedheid, wekt verwondering op. Elk van die beelden vertegenwoordigt maanden werk van tientallen mensen; werd er aan zoveel beelden tegelijk gewerkt? Waarom? En waarom zijn er zoveel nooit ‘verkocht’ of op een ceremonieel platform beland – stortte de markt soms in? En wat gebeurde er met al die beeldhouwers toen ze ophielden met beeldhouwen? Of wat als ze net een heel beeld af hadden, en hij viel om en stootte zijn neus er af bij het transport? Lekker als je net een half jaar bezig bent geweest met je hele team… allemaal vragen waarop niemand een antwoord heeft. Frustrerend enerzijds (ik wil nu eenmaal graag weten hoe het zit), aan de andere kant ook wel een mooie herinnering dat we nu eenmaal niet alles kunnen (weten) met zijn allen…

Na Paaseiland was Santiago lekker groot en druk. Niet per se een heel mooie stad, maar wel aardig, met hier en daar wat koloniaal aandoende gebouwen, een leuke heuvel met kabelbaan en uitzicht op besneeuwde bergtoppen en vooral heel veel restaurants met lekker eten en goedkope drank. Op Paaseiland hadden we de nationale cocktail, pisco sour, al ontdekt. In Santiago viel op dat de Chileense wijn zo goed en voordelig is. Je kunt in een restaurant gerust de duurste fles bestellen, en dan ben je nog geen twee tientjes kwijt. En in de supermarkt doet de gemiddelde fles 3 euro, maar er is ook reuze veel keuze onder de 2 euro. En de lokale rum doet een zelfde soort bedrag! Niet dat wij alcoholisme aanmoedigen, maar goedkope drank en goedkope en royaal aanwezige taxis (hebben ze ook in Santiago) zijn wel belangrijke pluspunten voor een stad.

In Santiago hebben we eerst vier dagen in een superleuke bed & breakfast gezeten (Casa Newen, een aanrader!). Daarna zijn we voor 1 nachtje naar een hotel in het centrum van de stad verhuisd, omdat…. mijn ouders en broertje met a.s. schoonzus daar ook een nachtje kwamen slapen! En dat niet alleen, de komende 2 weken gaan we met zijn allen naar Patagonië. We hebben ze afgelopen zaterdag van het vliegveld gehaald en dat na elkaar bijna acht (pa & ma) / ruim tien (broer & schoonzus) maanden niet gezien te hebben was dat wel heel erg gaaf. De volgende dag vlogen we naar Balmaceda, zo’n 2000 km verder naar het zuiden. Weg drukte! Hier woont bijna niemand, hebben alle bergen een besneeuwde top en groeien er dooie bomen (“vergissinkje” van de eerste kolonisten) en leuke gele bloemen, oranje besjes en rood bloeiende bomen langs de weg. Mooi! Met twee stoere 4-wheel drives gaan we hier nog een paar dagen rondtoeren, om daarna nog weer een heel stuk verder naar het zuiden te vliegen, op weg naar het einde van de wereld…