Big in Japan

Als je vanuit China naar Japan vliegt en je bezoekt beide landen voor de eerste keer, is het wel heel erg verleidelijk om ze met elkaar te vergelijken. Omdat we veel langer in China zijn geweest dan we nu in Japan zijn zal ik mijn eindoordeel nog even inslikken, maar tot nu toe vind ik China ietsje leuker. Dat komt misschien ook wel door de plaats waar we Japan zijn binnengekomen: Osaka. Een prima plek om een goedkope vlucht te scoren, maar niet zo’n spannende stad. Al is het een goede uitvalsbasis voor uitstapjes en is er ook in de stad wel het een en ander te beleven. Zo is er een aquarium, dat zo mooi is dat we het twee keer bezocht hebben. Dat kwam wel doordat het de eerste keer gesloten was – net als de shopping mall en het enorme reuzenrad ernaast: kennelijk had iemand besloten dat dat allemaal dicht moest op 25 en 26 juni ‘voor onderhoud’ zoals een paar Japanse dames ons ter plekke wisten te vertellen. Toen we er vrijdag wel heen konden bleek dat dik de moeite waard. Er is een fantastisch Pacific aquarium met nota bene twee walvishaaien, twee mantaroggen en nog een stuk of tien andere haaien- en roggensoorten. Wij hebben nog nooit ergens een walvishaai in een aquarium gezien! En manta’s ook maar zelden; dat maakt het Osaka aquarium echt uniek. Ook lachen: Erwin werd voor het eerst sinds een tijdje weer eens gevraagd of hij met iemand op de foto wilde. Dit keer kwam de vraag van een leraar Engels, die de foto van hem met Erwin wil gaan gebruiken om nieuwe grammatica aan de kids uit te leggen: groter dan, kleiner dan, niet zo groot als, etc. Om te gillen. Toekomstige generaties Japannertjes gaan Engels leren spreken dankzij een foto van mijn vriend, die ik gemaakt heb… eindelijk onze 15 minutes of fame!

Overigens is het niet waar dat ’things are easy, when you’re big in Japan…’ zoals het jaren-80 bandje Alphaville wil doen geloven. Erwin moet met zijn bijna 2 meter lengte overal uitkijken dat ie zijn koppie niet stoot, zelfs in de metro. En de badkamertjes zijn zo klein dat hij niet onder de douche past. Om nog maar niet te praten over de bedjes! Weet iemand trouwens hoe je een liedje weer uit je hoofd kunt krijgen, want ik loop al 5 dagen ‘big in Japan’ te neuriën. Wat een rare tekst heeft dat nummer trouwens…

Behalve het aquarium is ook de Umeda Skytower leuk om te bezoeken in Osaka, een wolkenkrabber(tje) met een observatieplatform op een meter of 160. Daar hebben we er natuurlijk ook al meer van bezocht, maar deze had drie bijzonderheden: het gebouw bestaat in feite uit twee torens, en om op het dak te komen (je staat dan echt buiten, zie je niet zo vaak meer) moest je een roltrap nemen tussen de twee torens, van ongeveer 140 naar 160 m, met uitzicht rondom. Dat maakte het wel een beetje spannender dan normaal… en de finishing touch was een rij met love seats op de bovenste overdekte verdieping, die ook allemaal in gebruik waren toen wij er ’s avonds waren.

Verder is Osaka vooral een stad waar gewerkt wordt, een beetje het Rotterdam van Japan. Weinig bezienswaardigheden, wel een paar buurten stampvol bars en restaurants – en schreeuwerige lichtreclames. Verder zijn Japanners soms een beetje raar… zo had het toilet in de lobby van ons hotel niet alleen een fijne sproeier met verschillende standjes, maar ook een knop waarmee je fake doorspoelgeluiden kon aanzetten – met regelbare volumeknop! Zo hoort niemand wat je aan het doen bent… ik bedoel maar. Wat daarnaast opvalt is dat de meeste mensen hier superbeleefd zijn (de conducteur draait zich even om en buigt naar de passagiers voor hij een volgende coupé inloopt, waar hij zijn tocht weer begint met een buiginkje) en supervriendelijk. Wij krijgen regelmatig complete verhalen te horen als we ergens iets afrekenen waar we behalve ‘arigato’ (bedankt) geen woord van verstaan, maar ze worden altijd met een allerliefste glimlach gebracht.

Een leuke uitstap vanuit Osaka bracht ons naar Himeji, waar een 16e-eeuws kasteel staat dat nog ongeveer in oorspronkelijke staat verkeert en niet is ‘gerenoveerd’ in beton zoals veel andere kastelen hier. En het is een leuk kasteel! Leuke grote witte donjon met puntdakjes op een heuvel, goed terrein eromheen, veel indrukwekkend dikke houten poorten met ijzerbeslag en een voldoende ‘Oosterse’ look om interessant te zijn – modelletje Frans kasteel hebben we al vaak genoeg gezien en begint een beetje saai te worden, maar dit was echt weer nieuw en interessant.

Sinds gisteren zijn we in Kyoto en dat is een veel leukere stad dan Osaka, als je toerist bent in ieder geval. Downtown heeft een winkel- en horecagebied dat me een beetje deed denken aan San Francisco: een beetje hippie-sjieke mengelmoes, met een Japanse touch natuurlijk. We kwamen bij toeval terecht in een traditionele Ryokan (herberg), waar we fantastisch lekker rundvlees hebben gegeten, dat we zelf konden bakken op de grill die in de tafel was ingebouwd. Leuke Japanse setting: tatami-matten op de grond, lage tafels, dame in kimono in de bediening, schuifwandjes met rijstpapier, de hele mikmak. Je staat er nooit zo bij stil dat ze in Japan meer eten dan rauwe vis, maar ze hebben hier het lekkerste rundvlees dat je ooit geproefd hebt – je kunt het rauw eten (hebben we gisteren gedaan) en dan smelt het nog op je tong. Komende herfst gaan we wel kijken of het vlees in Argentinië beter is, maar ik denk het niet! Vandaag hebben we een aantal tempels in de stad bekeken en door leuke ouderwetse straatjes gelopen, maar er zijn er hier zoveel, dat we onze geplande route maar voor de helft af hebben gekregen… morgen meer!

Zo, en nu nog even een alineaatje voor de statistieken, want het aantal hits op onze site moet wel omhoog. Wat opvalt als je ’s avonds op stad bent is dat de Japanse (of in ieder geval de Osakase) interpretatie van hip vooral erg hoerig is. Hoog getoupeerd, geblondeerd en soms ook gepermanent haar, korte broekjes en strakke shirtjes boven torenhoge hakken waar de meeste meiden op wankelen, is de look waar men hier voor gaat. Dat is waarschijnlijk ter compensatie van de kimono, wat een compleet sexloze outfit is waarin zelfs Carmen Electra en Pamela Anderson een figuur als een plank in zouden hebben. De houten slippers met sokken met een apart uitsteekseltje voor je grote teen die onder een kimono gedragen worden zijn ook niet bepaald sexy. Maar ja, wat wil je ook in een land waar de meeste porno in stripvorm wordt verkocht… wat is gevolg, en wat is oorzaak, vraag je je af!?