Het is een tochtje van 2 minuten met de veerboot van Paynesville naar Raymond Island en de koalakolonie van zo’n 100 pluizige beestjes die daar gehuisvest is. Hoe ze er gekomen zijn weten we niet, maar omdat ze op een eiland zitten kunnen ze er niet af dus we dachten dat we een redelijk goede kans maakten om er een paar te spotten. En ja hoor: in de allereerste boom die we zagen toen we van de boot afkwamen, zat al een koala! Dat is nog eens service. En zo schattig… daarna hebben we nog 22 koalas en 1 huppende kangaroe gespot in het eucalyptusbosje achter de huizen op het eiland.
Maar we hadden nog niet genoeg beestjes gezien voor een dag. Na de koalas reden we langs de kust naar Phillip Island, een populaire toeristenbestemming in Victoria. Pinguins vormen daar de grootste attractie. Iedere avond rond zonsondergang keren ze terug naar hun holletjes in de duinen na een lange dag vissen op de oceaan. Ze komen in kleine groepjes aan land en dan kun je ze over het strand zien waggelen op weg naar hun nestjes en kuikens die gevoerd moeten worden. Het was erg leuk om te zien, maar het voelt wel een beetje raar om met nog een paar honderd toeristen op tribunes(!) op het strand te zitten om te kijken. Het werd echter allemaal goed begeleid door de rangers en de pinguins leken niet erg onder de belangstelling te lijden.
De volgende dag reden we de laatste 150 kilometer naar Melbourne. We hadden al een aantal keren geprobeerd om online accommodatie te boeken maar dat was helaas niet gelukt. Geen wonder: dit weekend wordt de Formula One Grand Prix gereden in Melbourne… dat hadden we ons natuurlijk niet gerealiseerd toen we onze trip planden! Uiteindelijk zitten we nu een kilometer of 15 ten noorden van het centrum in een suf motel (dat speciaal voor dit weekend zijn prijzen verhoogd heeft, natuurlijk). Gelukkig ligt het wel net naast een tramhalte. Woohoo! Het is een rit van bijna een uur naar het centrum, maar dan zit je er ook wel middenin. Melbourne is een fantastische stad, en we denken dat het zelfs nog leuker is als het er niet zo smerig heet is. De afgelopen dagen is het buitengewoon warm geweest in het zuiden en vandaag bereikte de temperatuur in Melbourne zelfs 40 graden! Pfff… er zat niets anders op dan regelmatig airconditioned ruimtes op te zoeken, want zelfs de wind op het strand bracht geen verkoeling.
Waar ze erg goede airco hadden, was bij de Game On expositie, een tijdelijke show van het filmmuseum. De expositie brengt de geschiedenis van elektronische en arcade games in beeld, met displays van oude spelcomputers en tientallen games waar bezoekers mee mochten spelen, van Pong via Pacman tot te nieuwe Wii. Zo ziet de hemel eruit voor nerds, zeker weten! Net zoals Auckland en Sydney claimt Melbourne ook het hoogste van iets te hebben, namelijk het hoogste “viewing platform” van het zuidelijk halfrond. Op de 88e verdieping van een wolkenkrabber, deze keer. Met als bonus de unieke “the edge experience“, waarbij je in een soort glazen kubus staat die een eindje uitsteekt vanaf het gebouw. Een keer raden wie van ons tweeen voor deze extra thrill ging…
Erwin
Hehe.. Rays, Raymond Island.. Je ziet het; je bent toch een beetje de rode draad in het hele verhaal.. 😉
Ray
Raymond Island?! 😀
Erwin
Hey 🙂
Tja Miekje is nou eenmaal niet zo’n held als het om hoogte gaat..
En die thrill is wel aardig; je staat in een kubus, grotendeels van glas wat ze mat kunnen maken, en dat schuift dan in z’n geheel buiten de gevel. Dan maken ze het glas helder en dan zweef je plotseling op zo’n 280 meter. 🙂
Very cool!
arhartman
Hé Erwin en Miek,
Let’s shake hands… Ik heb een aantal jaar geleden ook op die tribune gezeten en ook al voelt dat inderdaad wat vreemd, toch was het leuk om die pinguins het strand te zien opwaggelen.
Blijf lekker genieten!
Groetjes
beng
Flauw he, maar ik ben ook eens naar de ‘game on’ expositie geweest, maar dan in nederland 🙂 rockte wel, ik vond de originele ‘space war’ (first game ever reportedly) erg tof om te zien/spelen.
En: was jij het, erwin, die voor de ‘extra thrill’ ging 😉 ?
enjoy 🙂