Brazilië’s zuidkust verkennen – van Floripa naar Rio

Op Ilha de Santa Catarina, het eiland waar Floripa op ligt, hebben we geleerd dat het voor de Brazilianen niet veel uitmaakt of het nou zonnig is, bewolkt is of zelfs een beetje regent. Ze gaan hoe dan ook naar het strand. En waarom ook niet? Het is sowieso warm en je vermaakt je toch wel. Nou zijn de meesten wel een stuk beter voorbereid dan wij: hele families komen met complete partytenten, stoelen, geluidsinstallaties en koelboxen vol met bier en ijs aanzetten en zijn dan de hele dag niet meer van het strand te meppen. Zo vier je je strandvakantie!

Hierdoor geïnspireerd hebben we besloten om op onze weg terug richting Rio ondanks de wat mindere weersvoorspelling toch nog een aantal dagen op een van de eilanden door te brengen. De meeste oude koloniale plaatsjes heb je toch wel in een paar uur bekeken en als het weer even niet meewerkt ben je daar dan ook snel klaar. Op een eiland heb je dan toch meer mogelijkheden om je te vermaken. We zijn vanuit Floripa terug omhoog gereden en hebben, met een tussenstop in Paranaguá om het historische centrum te bekijken, de boot naar Ilha do Mel genomen. 

Ilha do Mel is ook een autoloos eiland en lijkt een beetje op Ilha Grande. Het is allemaal wat kleinschaliger, daardoor minder toeristisch en dus een stuk aangenamer. Het bleek ook om een andere reden een goede keuze: terwijl er donkere wolken boven het vasteland samenpakten, hebben wij een aantal prachtige dagen gehad met heel veel zon. Onze pousada had een briljante service: als je naar het strand wilde, nam je gewoon een paar stoeltjes en een parasol mee, op een handig steekwagentje wat ook nog als tafeltje dienst kon doen. De brandende zon is weer wat minder ideaal als je besluit om een wandeltocht over het eiland te maken. Zeker als je ergens verkeerd loopt. Maar dan kun je wel weer een paar andere prachtige stranden ontdekken. Op de laatste dag hebben we ons met een boot het eiland rond laten varen waarbij we o.a. het oude fort, Fortaleza de Nossa Senhora dos Prazeres, hebben bezocht en dolfijnen (golfinhos) gespot.

Een van de andere gebieden die we graag nog wilden aandoen voordat we weer in Rio zouden arriveren, is Ubatuba. Dat staat bekend om z’n prachtige dichtbegroeide en dramatische kust, afgewisseld met een serie mooie stranden. Omdat de afstand vanaf Ilha do Mel te groot was om in een keer te rijden, hadden we besloten om onderweg te overnachten in een beetje goed hotel in de buurt van São Paulo. Het was eerste kerstdag dus dan wil je ook wel in een beetje fatsoenlijk restaurant dineren. Dus. Niks mis met het hotel maar we waren de enige gasten die kennelijk niks beters te doen hadden op eerste kerstdag dan in een hotelrestaurant te dineren. Een restaurant dat ook nog vanwege een verbouwing tijdelijk verplaatst was naar een conferentiezaal. Erg gezellig. Gelukkig hadden we op kerstavond op Ilha do Mel nog wel een echt kerstdiner gehad dus onze kerst kon eigenlijk al niet meer stuk.

Kerst in Brazilië betekent ook het begin van de zomervakantie. De kerstdagen worden met familie doorgebracht waarna de grote uittocht naar de stranden begint. Ook Ubatuba stroomt dan vol met mensen uit, met name, São Paulo. Omdat de infrastructuur daar absoluut niet op berekend is, slibt alles dicht en sta je hoe dan ook lang in de file. 

Op 30 december hebben we het laatste stuk naar Rio gereden, de auto na een maand weer ingeleverd op het vliegveld en ons naar ons AirBnB appartement in Copacabana laten Uberen. Net op tijd om nog wat boodschappen te kunnen doen in een extreem drukke supermarkt want rond oud en nieuw is er een hoop gesloten. 

Het appartement ligt twee blokken van het strand en is daarmee de perfecte uitvalsbasis om oud en nieuw op het strand van Copacabana te vieren. Goed voorbereid hebben we ons in het feestgedruis gestort: in het wit gekleed en niks anders dan de huissleutel, wat los geld en je telefoon mee. En wel goed weggestopt natuurlijk. Want feest vieren op het strand met twee miljoen andere mensen heeft zo z’n uitdagingen. En bubbels natuurlijk! Onze ervaring met oud en nieuw vieren in Fortaleza, negen jaar geleden, was dat het lastig was om op straat iets fatsoenlijks te drinken te vinden. In Rio blijkt dat minder een uitdaging. 

We hebben een tijdje in de buurt van het hoofdpodium gestaan om wat live mee te krijgen van de show die was georganiseerd maar de enorme drukte maakte dat toch wel wat minder relaxt. We hadden al gezien dat er verderop op het strand grote videoschermen met geluidsinstallaties waren geplaatst zodat je ook daar prima de show kon volgen. Daar is het wat minder druk en sta (of zit) je tussen de families met kinderen die daar waarschijnlijk al de hele dag op het strand zaten en gewoon zijn blijven hangen. En dan is het middernacht en wordt het vuurwerk op zee afgeschoten waar oud en nieuw in Rio zo om bekend staat. Het duurt maar 17 minuten maar is echt waanzinnig spectaculair. Op tv ziet het er fantastisch uit maar als je er zelf onder staat is echt van een andere dimensie. En dan begint het feest pas echt. Terwijl een aantal mensen zich naar het water begeeft om daar bloemen te offeren aan Iemanjá, de godin van de zee, danst de rest vrolijk mee op de popmuziek van wat wij de Braziliaanse versie van Shakira hebben gedoopt, Anitta.

Het nieuwe jaar begint goed met twee prachtige stranddagen. En het is leuk om die op de Copacabana door te brengen tussen de vakantie vierende Brazilianen. Iedere reisbrochure zegt wel iets over de weinig om het lijf hebbende zwembroekjes en de prachtige damesbillen. Feit is dat de mensen hier, net als in de rest van de wereld, over het algemeen weinig aantrekkelijk en heel vaak gewoon te dik zijn. Natuurlijk zijn er ook mooie mensen. Al was het alleen maar omdat veel Brazilianen gezegend zijn met een prachtige lichtbruine huid. Dat maakt dat je op het strand eindeloos om je heen kunt blijven kijken. Misschien is dat ook wel de reden dat we in de afgelopen maand maar twee keer iemand een boekje hebben zien lezen op het strand…