De Virgin Blue ochtend vlucht van Hobart naar Melbourne was een uur te laat vanwege “engineering zaken” maar we waren toch nog op tijd voor onze aansluitende vlucht naar Perth in West Australië. Het was spannend om daar heen te gaan. Niet alleen omdat we graag eens wilden zien hoe het er in deze ‘booming’ stad aan de westkust aan toe gaat maar ook omdat we Miek d’r ouders daar zouden ontmoeten. De eerste bekende gezichten in zo’n 80 dagen.. Op de een of andere manier is het altijd vreemd maar wel erg leuk om vrienden of familie zo ver weg van huis te treffen, vooral nu het helemaal ‘down under’ is. En zo voelde het nu dus ook..
We reizen deze week samen door het zuidwesten en dat zal ongetwijfeld erg leuk zijn. We zijn begonnen in Perth zelf, hebben het prachtige Aquarium, een paar geweldige stranden in de buurt en het bekende en erg schattige stadje Fremantle bezocht. Vandaag zijn we langs de westkust naar het zuiden afgezakt, richting het Margaret River wijngebied. We hebben nu een erg grote auto voor ons viertjes tot onze beschikking (een luxueuze Toyota Aurion) maar op de een of ander manier had iemand van ons toch wel erge twijfels over of al onze bagage wel in de achterbak van deze auto (de grootste die Hertz ons mee kon geven) zou passen. Er kwam wat geweld en wat bloedvergieten aan te pas maar het is ons toch gelukt het er allemaal in te persen.. 🙂 Onderweg zijn we o.a. gestopt in Busselton om de langste (ja, daar gaan we weer) aanlegsteiger op het zuidelijk halfrond te zien en belopen. Hij is 1841 meter lang dus perfect voor een wandeling in de namiddag onder een perfect blauwe hemel.
