Na een klein weekje op Upolu namen we de veerboot naar Savaii, het andere grote eiland in Samoa – na Hawaii en Nieuw Zeeland zelfs het grootste eiland in Polynesië. Dat zegt niet zo heel veel, want je rijdt er nog steeds in drie uurtjes omheen, en dat is met inachtneming van de lokale maximumsnelheid van 56 km per uur. (Het woord “Savai’i” is overigens de Samoaanse versie van “Havaiki” dat in veel Polynesische talen hetzelfde betekent, nl. “thuisland”, maar ook het land waar geesten naartoe gaan na de dood. De naam “Hawaii” heeft dezelfde oorsprong.) Savaii is minstens net zo groen als Upolu, de tuinen zijn er even verzorgd en de kerken even talrijk. In de (mini-) supermarkten kun je drinkwater kopen van het merk ‘Heavenly Water’, en we zijn er niet zeker van of ze nu gewoon heel lekker water bedoelen, regenwater, of wijwater. Dat laatste zou ons niet verbazen.
De veerboot was een beetje een oude rammelbak, maar onderweg kregen we wel een paar bultrugwalvissen te zien, een leuke bonus. Ons hotel heeft een prachtig zwembad – nog in aanbouw helaas, dus niet bruikbaar. Maar de zee ligt op 10 passen afstand en het water is heerlijk – vooral als de zon schijnt ziet het er prachtig uit, mooi lichtgroen. En het water lijkt nog iets warmer dan in Fiji. Toen ik van de week ging zwemmen zat er een klein meisje naar krabjes te hengelen op de rotsen. Très cute, totdat ik het water uit kwam en er achter kwam dat het meisje weg was en mijn slippers ook. Klein k*** kreng! Dat was de tweede keer deze vakantie dat mijn slippers gejat werden! Maar Samoa is geen India: we meldden het voorval aan de mensen van het hotel, in de hoop dat ze het meisje kenden. Dat was niet het geval, maar die avond tijdens het diner kwam een van hen aanlopen met mijn slippertjes in de hand: iemand had ze langs de kant van de weg neergezet… eind goed, al goed.
Met onze Hyundai Getz – duidelijk de favoriete huurauto op het eiland, er staan er 6 naast elkaar bij ons hotel – hebben we het eiland verkend. De wegen zijn prima, en er is bijna geen verkeer. Alleen de bussen zijn talrijk, en lawaaiig, met snoeiharde Samoaanse popmuziek. Ze hebben behalve hun bestemming ook leuke, enigszins cryptische slogans op de voor- en achterruiten geschilderd: “you wish”, “do not disturb”, “trust me”, “heartbreaker”, “Oh! lay low” en “prison break”. Op die laatste na een soort rijdende fortune cookies, eigenlijk…
Savaii heeft een paar vulkanen waarvan de laatste grote uitbarsting 100 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Overal op het eiland vind je dan ook muurtjes die met lavasteen zijn gebouwd, en in het noordoosten heb je een gigantisch lavaveld, en de resten van een kerk waar de lava 2 meter hoog in staat. Verder blijft het leuk om in hard gesteente dezelfde soort golfjes te zien als pak ‘m beet in een pan cakebeslag of chocoladepudding. Des te leuker omdat we het spul op Hawaii live hebben zien golven!
Andere attractries op het eiland zijn een lavatunnel met vleermuizen (wel een korte, maar een meter of 60), een aantal watervallen en “the best blowhole in the world”. Zo’n bord nemen wij natuurlijk niet serieus, maar toegegeven: deze was wel erg gaaf. Zelfs met laag tij spoot het water minstens 20 meter omhoog, op verschillende plekken. De pret werd nog vergroot door een mannetje dat – tegen betaling uiteraard – een kokosnoot in het spuitgat gooide vlak voor er een vette golf kwam, en dan werd die ook tientalllen meters de lucht in geslingerd. Now that’s entertainment!
