De afgelopen dagen waren grijs en regenachtig; een grote depressie beweegt zich over de eilanden. 🙁 En ook al is een scenic route nog zo scenic, in de regen is er nie veul an. We besloten daarom om vanaf Rotorua rechtstreeks naar Auckland te rijden zonder al teveel stops. Het probleem is dat zelfs Auckland in de regen niet erg leuk is dus daar zijn we ook maar niet erg lang gebleven… Hopend op beter weer zijn we de volgende dag verder naar het noorden gereisd richting Paihia aan de Bay of Islands. We blijven drie nachten in een mooi motel en van hieruit gaan we wat dagtrips maken. Vandaag hebben we dan ook de Waitangi Treaty Grounds bezocht, slechts 1 km verderop. Het is een historische plek waar in 1840 een verdrag tussen Maori stammen en de Britten werd getekend, met name in een poging van de Britten om een Franse claim op Nieuw Zeeland’s grondgebied te dwarsbomen. Nieuw Zeeland werd onderdeel van het Britse Koninkrijk maar tot de dag van vandaag is er veel discussie rond het verdrag. Een van de belangrijkste redenen is wel dat de Maori vertaling van de Engelse tekst voor meerderlei uitleg vatbaar is.
Het park is prachtig en de gids, een Maori natuurlijk, was erg leuk. De allergrootste kano met enkelvoudige romp bevindt zich hier, een Maori oorlogskano die in 1940 werd gebouwd en nog steeds in gebruik is voor ceremoniele doeleinden. Hij is gebouwd van drie Kauri bomen, de grootste boom in NZ, en weegt 12 ton. Hij wordt nog es 6 ton zwaarder als de droge romp vocht opzuigt als ie te water wordt gelaten.. Je hebt 80 ‘krijgers’ nodig om dit monster in beweging te paddelen maar tegelijkertijd houdt ie een record voor snelste kano: 51 km/h. Na deze fascinerende tour besloten we om de veerboot te nemen naar Russell aan de andere kant van de baai, een plaats waar de eerste Europeanen zich vestigden en die later bekend kwam te staan als ‘The Hell Hole of the Pacific’ vanwege losbandige Australische veroordeelden die zich hier kwamen vestigen…
 |
 |
 |
