“De reis zelf is belangrijker dan de bestemming”, hoor je nog al eens, en voor de weg naar Hana is dat zeker het geval. Met 617 bochten en 56 smalle eenbaans-bruggen is het geen leuke weg als je snel wagenziek wordt. En Hana is een prutsplaatsje met drie straten, een klein strandje met zwart zand aan een baai, en net een benzinestation. Dat wel, gelukkig, want wij hadden natuurlijk weer te weinig benzine voor de heen- en terugweg, dus we waren al aan het rekenen hoe ver we zouden moeten duwen als we niet zouden kunnen tanken…
De weg zelf is echter spectaculair mooi, en kronkelt door tropische regenwouden, langs rotsen en langs de zee. Fel groen aan de ene kant, mooi blauw aan de andere kant, en daartussen moet je je auto langs al die bochten en hoogteverschillen manouvreren: echt leuk! Erwin reed heen, ik reed terug, zodat we allebei ook echt van het uitzicht hebben kunnen genieten, want aan het stuur had je je aandacht wel nodig bij de weg. Al met al een hartstikke mooie dagtrip! En morgen gaan we walvissen van dichtbij bekijken, want daar hebben we vanochtend alvast de tickets voor geboekt…
