Brazilië – Feliz ano novo!

Een heel gelukkig nieuwjaar gewenst aan iedereen! Op nieuwjaarsdag waren we precies 1 jaar onderweg. En wat voor een jaar! 2008 was geweldig en het zal moeilijk worden om dit jaar (of ooit) nog beter te laten zijn. Het slechte nieuws is dat het einde van de trip dichtbij begint te komen. Maar het goede nieuws is dat we nog 3 maanden hebben!

Salvador is de derde grootste stad van Brazilië met ongeveer drie miljoen inwoners in het stedelijk gebied. Een grote stad met grotestadsproblemen. Vroeger, in de tijd van suikerriet- en tabaksplantages, slavernij en diamantwinning, was het de hoofdstad van Brazilië. De belangrijkste attracties voor toeristen zijn een klein gebied met leuke koloniale gebouwen, de Pelourinho, en een aantal mooie stranden. Als toerist kun je het beste in die gebieden verblijven omdat de rest van de stad als erg onveilig wordt beschouwd. Na een paar dagen de Pelourinho en zijn schattige straatjes verkend te hebben is het leuk om een taxi naar het strand te nemen en een oud fort te bezoeken (waar we leerden hoe de Nederlanders een paar keer geprobeerd hebben de boel te veroveren) en om te zien hoe Brazilianen een dagje op het strand doorbrengen.

Van Salvador vlogen we naar Recife en namen een taxi naar Olinda. Ook dat is een stad met een snoeperig oud centrum vol gekleurde koloniale huisjes. Het is een plaats die ook onder Brazilianen favoriet is, getuige de Koninginnedag-achtige drukte op straat in de weekends. Erg gezellig, met overal stalletjes op straat met eten (tapioca) en drinken (uitstekende caipirinhas!).

Na een paar dagen in Olinda was het tijd om naar Fortaleza te verhuizen en het naburige badplaatsje Cumbuco, waar we mijn moeder weer ontmoetten. Het was erg leuk en een beetje vreemd om elkaar weer te zien nadat we zo´n vijf maanden geleden afscheid hadden genomen in Chiang Mai, Thailand. We verblijven samen in een leuk, klein resort in de buurt van het strand deze week dus we hebben alle tijd om bij te praten. Oud en Nieuw hebben we op het strand in Fortaleza doorgebracht (met nog bijna een miljoen anderen), waar een groot openluchtconcert met bekende Braziliaanse artiesten was georganiseerd en natuurlijk een vuurwerkshow om middernacht. Een geweldige ervaring, al was het nogal lastig om een plekje te vinden om te dineren (Pizza Hut) en om aan fatsoenlijke bubbels te komen (sidra, goedkope cider).

Er valt niet veel te beleven in Cumbuco, maar toch ontvangt het plaatsje een heleboel toeristen, vooral uit Europa, omdat het gebied bekend staat om zijn warme zeewater en krachtige, constante winden en dus… kitesurfen! Ik heb (lang geleden, dat wel) veel gewindsurft en dus was kitesurfen altijd al een van die dingen die ik nog eens wilde proberen. En nu we hier 8 dagen lang zijn was er geen reden voor uitstel meer en dus ben ik aan een vierdaagse cursus begonnen. De wind is helaas de laatste dagen niet al te gunstig geweest voor beginners en dus kan ik na drie dagen de vlieger goed onder controle houden in het water tijdens zogenaamde body drags, maar heb ik nog geen plank aangeraakt. Morgen is onze laatste dag hier maar de windvoorspelling is goed dus ik ga er van uit dat ik dan wel een paar meter kan surfen. 🙂 Mijn instructeur is een Braziliaan die Engels spreekt met een sterk Portugees accent (Brazilianen spreken sommige d’s en t’s uit als ’tsj’) dus hij zegt voortdurend dingen als “startsj the kitesj in the wintsj and getsj on the boardsj”…