Na twee daagjes in Bicheno was het tijd om verder te trekken naar het zuiden. Tasmanie heeft een hele mooie oostkust; en het aardige is dat je die vanaf de kustweg ook nog regelmatig te zien krijgt. Dat is niet altijd het geval met kustwegen! Na een uurtje of drie kwamen we aan bij de Port Arthur Historic Site, naar het schijnt de belangrijkste toeristische attractie van dit eiland. Port Arthur was in de 19e eeuw een gevangenis waar de Engelsen hun boeven naar toe stuurden – vooral “repeat offenders”. Op zijn hoogtepunt was het net een dorp waar in totaal zo’n 2000 mensen woonden: gevangenen, personeel, militairen, en ook een aantal burgers. Port Arthur was een van de eerste gevangenissen ter wereld waar men uitging van het idee dat gevangenen niet alleen gestraft moesten worden, maar ook geholpen om tzt weer in de samenleving terug te keren. Niet dat het er zachtzinnig aan toe ging – bepaald niet – maar gevangenen die zich goed gedroegen kregen de kans om een vak te leren. Op een groot terrein staan nu nog 20 a 30 (resten van) gebouwen uit die tijd. Ingebrepen in de toegang is een aardige rondleiding met een gids, en een kort boottochtje door de haven. Helaas vielen de eerste regendruppels toen wij het park binnenstapten, en tegen de tijd dat wij onze rondleiding en boottocht gedaan hadden regende het pijpestelen. Getver! Met behulp van de informatiedesk in het park hadden we een aardig maar internetloos motel weten te boeken, dus daar zijn we maar gaan borrelen en eten. Dat was nog niet makkelijk: de dichtstbijzijnde supermarkt die nog open was zat in het volgende dorp; de naastgelegen bottleshop was al dicht (help!) dus we moesten een andere zoeken, en toen we onze pizza in de oven wilde schuiven viel de stroom een uur lang uit…
Toen we vandaag wakker werden scheen gelukkig de zon weer. Het was alleen wel tien graden kouder dan gisteren! We begonnen de dag met een bezoekje aan “remarkable cave”, een grot aan de kust die de aussies opmerkelijk vinden omdat de opening de vorm van het eiland Tasmanie lijkt te hebben… maar wij vonden hem gaaf omdat je over het hek van het viewing platform kon klimmen en dan de grot zelf in kon lopen, wat natuurlijk veel spannender was dan alleen van het uitzicht genieten. Voor we richting Hobart vertrokken gingen we eerst nog even langs de historic site, om wat foto’s te nemen met zonlicht en om een aantal gebouwen te bekijken die we vanwege de regen gisteren hadden gemist. Een van de handige aspecten van Port Arthur was dat het zo lastig ontsnappen was: de plek is aan drie kanten omgeven met water, en de vierde kant is een heel smal stukje land dat het schiereiland met de rest van Tasmanie verbindt. Dat strookje land werd vroeger bewaakt door een rij met een stuk of tien woeste, hongerig gehouden honden. De herinnering daaraan wordt levend gehouden met een foeilelijk standbeeld van een woeste hond en die moesten we natuurlijk bekijken. In de buurt waren een aantal natuurlijke fenomenen die meer de moeite waard waren: een blowhole (ok, de zoveelste, maar toch: blijft leuk), een natuurlijke brug, en een kloof die ooit begonnen was als blowhole, verder afgesleten tot natuurlijke brug en vervolgens ingestort tot kloof. Mooi! Nou ja, je moet er bij geweest zijn. Een eindje verderop, bij een oude kolenmijn waar destijds ook gevangenen tewerkgesteld werden, kregen we een onverwachte bonus: een dikke possum liet zich uitgebreid bekijken! Woohoo, we hebben echt wild gespot, in het wild! Want dat konijntje dat vanochtend bij de historic site zat, telt natuurlijk niet mee…
In Hobart hoefden we deze keer niet te zoeken naar een plek om te overnachten, want die hadden we een paar dagen geleden online geboekt. En gelukkig blijkt het een fijne, ruime kamer! Met een paar weken motelervaring achter de kiezen heb ik de volgende checklist samengesteld waaraan accommadatie idealiter moet voldoen, in volgorde van belangrijkheid:
– Is er een bed dat lang genoeg is en een behoorlijk matras heeft?
– Is er een fijne douche waar voldoende warm water uit komt?
– Durf je er op blote voeten rond te lopen? (treurig genoeg is dat niet vanzelfsprekend! Anders geformuleerd: als je gedoucht hebt en je droogt je af met de aangeboden handdoek, voel je je dan schoner of niet?)
– Is er fatsoenlijke internettoegang (het liefst voor nop of voor weinig)?
– Zijn er bonuselementen, zoals een vaatwasmachine en een wasmachine en droger?
De Old Woolstore in Hobart scoort 5 uit 5. Hiep hoi!
 |
 |
 |
